اسرار وقوف در عرفات
روز عرفه ، روزى بسیار با عظمت و باشکوه است . و در این روز و حضور در صحراى عرفات اسرارى نهفته است که به بعضى از آنها اشاره مى کنیم :
1 روز عرفه نمودارى از روز قیامت است ؛ زیرا در روز عرفه همه حجاج با رنگها و شغلها و مقامهاى گوناگون در یک مکان اجتماع کرده و به راز و نیاز خداوند مى پردازند. انسان وقتى آن جمعیت عظیم را در صحراى عرفات مى بیند، به یاد صحراى محشر روز قیامت مى افتد.
2 حجاج پس از اعمال عمره تمتع ، در فاصله زمانى که با اعمال حج دارند، ممکن است مرتکب گناه و معصیت شده باشند. و نیز کسانى که حج قران و افراد انجام مى دهند ممکن است در گذشته آلوده به گناه شده باشند، لذا خداوند به آنان فرصتى داده است تا پس از احرام حج ، به صحراى عرفات آمده و استغفار نمایند تا آنان را ببخشد. پس روز عرفه ، روز استغفار و تضرّع به درگاه خداوند است .
شیخ صدوق در کتاب ((اءمالى ))، روایتى را از امام حسن علیه السّلام نقل مى کند که آن حضرت فرموده است : شخصى یهودى خدمت رسول خداصلّى اللّه علیه و آله آمد. این یهودى که داناترین افراد یهود بود، به رسول خداصلّى اللّه علیه و آله عرض کرد: اى محمد! من پیرامون ده کلمه از تو مى پرسم ...
رسول خداصلّى اللّه علیه و آله فرمود: ((بپرس ))
او چند سؤ ال را مطرح مى کند و درباره سؤ ال نهم مى گوید: چرا خداوند به بندگانش امر نمود تا بعد از ظهر در صحراى عرفات وقوف نمایند؟
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود: ((بعد از ظهر، ساعتى است که حضرت آدم علیه السّلام در آن ساعت ، مرتکب معصیت (ترک اولى ) شد. و خداوند بر امّت من واجب گردانید تا در بهترین مکانها وقوف نموده و نزد او تضرّع و دعا نمایند تا بهشت را در اختیار آنان قرار دهد. و آن ساعتى که مردم از عرفه مى روند (یعنى مغرب ) ساعتى است که حضرت آدم علیه السّلام در آن ساعت از خداوند خویش سخنانى را فراگرفت و خداوند با رحمت خود بر او بازگشت و توبه او را پذیرفت ؛ زیرا او توبه پذیر و مهربان است )).
و سپس پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود: ((سوگند به پروردگارى که مرا به پیامبرى برگزید، خداوند براى آسمان دنیا در بى قرار داده است و نام آن ، درب رحمت ، توبه ، حاجات ، تفضّل ، احسان ، بخشش ، کرم و عفو است ، و تمام کسانى که در عرفات اجتماع مى کنند، شایسته این صفات هستند. خداوند در آنجا صد هزار فرشته دارد که هر یک از آنان 120 هزار فرشته در خدمت دارند. و نیز خداوند براى کسانى که در عرفات هستند، رحمت ویژه اى اختصاص داده است که بر آنان نازل مى کند و هنگامى که مى خواهند از صحراى عرفه خارج شوند، خداوند ملائکه اش را گواه مى گیرد که همه آنان را از آتش جهنم نجات دادیم و بهشت را براى آنان واجب گردانیدم و در این هنگام ، فرشته اى بانگ مى زند: از عرفه بروید در حالى که بخشیده شدید و شما مرا راضى کردید و من نیز از شما راضى شدم )).
صحراى عرفات و روز عرفه ، مهلتى دیگر براى گناهکاران است . در این روز نباید از رحمت خداوند غافل شد. و اگر کسى در این روز، گمان کند خداوند او را نمى بخشد، گناه کرده است . رسول خداصلّى اللّه علیه و آله مى فرماید:
((اءَعْظَمُ اءَهْلِ عَرَفات جُرماً مَنْ اِنْصَرَفَ وَهُوَ یَظُنُّ اءَنَّهُ لَمْ یَغْفِرُ لَهُ))
یعنى : ((در میان کسانى که به عرفات رفته اند، بزرگترین گناه را کسى مرتکب شده است که از عرفات برود و گمان کند خداوند او را نبخشیده است )).
3 در این اجتماع پرشکوه ، همه افراد یکسان هستند؛ ثروتمندان بدون هستند و با فقیر در یک مکان جمع گشته اند، فرمانروایان با فرمانبردارها، رئیسها با مرئوسها اجتماع کرده اند. و این حکایت از مساوات و برابرى انسانها در برابر خداوند دارد.
در این مکان ، ثروت ، شهرت ، ریاست و قدرت هیچ معنایى نداشته و فضیلت محسوب نمى شود؛ زیرا همه افراد در برابر مالک اصلى ، قادر على الاطلاق و پروردگار جهان ، قرار گرفته اند و آنچه آنان داشته و دارند مانند عدم است زیرا اکنون از آنها جدا شده اند، بلکه تنها تقوا و پرهیزگارى است که براى افراد، فضیلت مى آورد.
4 وقوف در عرفات ، مکانى براى طهارت باطنى انسانها و مقدمه اى براى رفتن درباره بد حریم حرم امن الهى است ؛ زیرا عرفات از محدوده حرم خارج است و بعد از وقوف در عرفات ، باید به مشعرالحرام که در محدوده حرم قرار دارد رفت و باید براى رفتن به حرم امن الهى و ورود به میهمانى خداوند نفس را از هرگونه آلودگى پاکیزه نمود و بهترین مکان براى طهارت نفس ، ((صحراى عرفات )) است .
نوشته شده توسط : سیدعابس حسینی
نظرات دیگران [ نظر]
